Ներքո վավերագիր-հուշագրությունը ներկայացնում է նշանավոր գրող, փաստաբան, օսմանյան մեջլիսի անդամ, ազգային երեսփոխան Գրիգոր Զոհրապի (1861-1915) եւ ուսուցիչ, հեղափոխական գործիչ, մեջլիսի անդամ, ազգային երեսփոխան Հովհաննես Սերինգյուլյանի (1871-1915, հայտնի էր նաեւ Զարմայր, Գիսակ և հատկապես Վարդգես անուններով) կյանքի վերջին օրերը, նրանց եղերական մահը:

561 տարի առաջ` 1453 թ. մայիսի 28-ի գիշերը Սուլթան Մահմուդ II-ը խիստ անհանգիստ էր և անընդհատ աղոթում էր: Այդ օրը նրա ծովային ու ցամաքային բոլոր ուժերին չէր հաջողվել տիրել տիեզերական Բյուզանդիայի մայրաքաղաք Կոստանդնուպոլսին:

Ինչպես ժողովուրդն է ասում, կյանքը մոռացում չի հանդուրժում: Իսկ կյանքը մեր անցյալն է, մեր ներկան և ապագան: Իր անցյալը չհիշող և չգնահատող ազգի ներկան և ապագան նվազագույնը լիարժեք չեն կարող լինել: Միասնականության որ օղն էլ չնկատես՝ միասնականությունը դրանից ամբողջական ու լիարժեք չի կարող լինել:

Անգլիայի արքա Ռիչարդ 3-րդի՝ նոր հայտնաբերված աճյունի մնացորդները կհուղարկավորվեն Լեսթերի տաճարում՝ վճռել է Լոնդոնի Բարձր դատարանը։ Արքայի հեռավոր բարեկամները վիճում էին, որ իրենք պետք է որոշեն Ռիչարդ 3-ի աճյունի հուղարկավորման վայրը։

Ժողովրդական լայն զանգվածների յոթ տասնամյակից ավելի տևած զոմբիացման պրոցեսը այնպիսի խորության և մասշտաբների էր հասել, որ մինչ օրս էլ մեծ թիվ են կազմում «համաշխարհային պրոլետարիատի մեծ առաջնորդի», իմա` Լենինի մասին սխալ, անհեթեթ, իրականության հետ ոչ մի առնչություն չունեցող պատկերացումների տեր մարդիկ:

1918 թ. Մուդրոսի զինադադարից անմիջապես հետո, նոյեմբերի 4-ին, Ահմեդ Իզզեթ փաշայի գլխավորությամբ կազմված նոր կաբինետը միջազգային հասարակական կարծիքի ճնշման տակ որոշում կայացրեց Թուրքիան Առաջին համաշխարհային պատերազմի մեջ ներքաշելու և հայերի տեղահանության ու կոտորածի համար դատական պատասխանատվության ենթարկելու երիտթուրքերի կառավարության ղեկավարներին, ինչպես նաև «Միություն և առաջադիմություն» կուսակցության կենտրոնական կոմիտեի անդամներին:

Հիսուն տարի առաջ, 1915 թվականին, սուլթանական Թուրքիայի կառավարող կլիկը փորձեց ֆիզիկական բնաջնջման ենթարկել մեր ժողովրդի արևմտահայ հատվածը: Թուրքական ազգայնամոլները, հենվելով կայզերական Գերմանիայի ռազմատենչ ուժերի վրա, սրի քաշեցին հարյուր հազարավոր մեր հայրերին ու մայրերին, քույրերին ու եղբայրներին: Անմեղ զոհերի ընդհանուր թիվը կազմեց մեկ միլիոնից ավելի:

Արգենտինայում հայտնաբերվել են հսկա դինոզավրի քարացած ոսկորներ, որին համարում են երկրի վրա երբևէ ապրած ամենախոշոր արարածը:

«Աստուած» բառն ունի հնդեվրոպական ծագում և պատկանում է հայերենի բառապաշարի բնիկ շերտին: Հայ մատենագրության մեջ «աստուած» բառը գործածվել է բավականին հաճախ, այն հայ քրիստոնեական եկեղեցու տերմինաբանության առանցքային, առավել կարևորություն ունեցող միավորներից է:

Ինձ ստիպեց գրիչ վերցնել «Իրատես de facto» թերթի մայիսի 5-ի համարում հրապարակված հարցազրույցը Ազատ Արշակյանի հետ՝ «Ճանաչել ոչ միայն հերոսներին, այլև հակահերոսներին» վերնագրով: Նախ ասեմ, որ «հերոս» բառն արմատ դարձնել և օգտագործել ինչ-ինչ ցանկությունների կամ պատկերացումների համար, այնքան էլ տեղին չէ: Հերոսը հերոս է մնում, նրա հակառակը դավաճանն է, հանցագործը, ոճրագործը և այլն: Հիմա հոդվածի հիմնական մասով: